آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

روزی خلیفهی دوم بالای منبر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گفت: من سزاوارتر از همه، نسبت به مؤمنین هستم از خودشان [شبیهآنچه که قرآن راجع به پیامبر […]

ادامه ...

اشارهبیعت با حاکم، پیمانی است که مردم با پیشوای خود میبندند و امور مملکتی خود را به او وامیگذارند و همگی تسلیم امر او میشوند. حاکم و رهبر در ادارهی […]

ادامه ...

در غره ربیع الثانی در سال چهل و یکم هجری سلطنت معاویه استقرار یافت[صفحه ۲۳۹]و بر مسند حکمرانی قرار گرفت روزی چند که در کوفه اقامت داشت و ضیع و […]

ادامه ...

اشارهاین بخش از بحث را در چهار فصل مورد بررسی قرار خواهیم داد.فصلی از آن تحت عنوان در کنار والدین است در آن پس از ذکر مقدمهای از دوران کودکی […]

ادامه ...

عبدالرحمن بن خالد بن الولید به حکم معاویه با لشکری ساخته به اراضی مردم تاخته بمد و هم در این سفر جلادتها نمود و حصنها گشود و بسیار کس از […]

ادامه ...

بعد از شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام در سال پنجاه هجری معاویه بن ابیسفیان سختگیری و فشار گستردهای را بر پیروان اهل بیت علیهمالسلام آغاز کرد تا آنان تسلیم گردند […]

ادامه ...

امیرالمومنین علیهالسلام که از خدعه و مکر آنان اطلاع یافت و احساس کرد، عدهای گول تبلیغات عوامفریبانهی آنان را میخورند، در موضعگیری خود این چنین پافشاری نمود: الله الله، یا […]

ادامه ...

بالاخره معاویه به حکومت رسید و این رویایی بود که بنیامیه سالهای سال آرزوی آن را در سر میپروراندند و مورد سفارش جدی ابیسفیان پدر معاویه بود. هم خود او […]

ادامه ...

از دیگر توطئههای حکومت شام اشاعهی پیشنهاد صلح از سوی امام حسن مجتبی علیهالسلام به معاویه بود. شایعه این مطلب و مطالب غیر واقعی دیگر از سوی خوارج که با […]

ادامه ...

مادر زیاد «سمیه» است که کنیز یک کشاورز فارس بوده است. وی به حارث بخشیده شده و حارث وی را به عقد غلام و برده خویش «عبید» در آورده است. […]

ادامه ...