آرشیو از دیدگاه شعرا

تا چمن از فر فروردین به خود زیور گرفتعالم فرتوت دور زندگی از سر گرفتباد بستان را میان سبزه و ریحان نهفتابر گلشن را میان لاله و عبهر گرفتدر چمن […]

ادامه ...

آمد آن عید همایون فر فرخ دستورکه زمین غرق نشاط است و زمان موج سرورهمه ذرات جهان رقص‌کنان چرخ‌زنانهمه آفاق پر از ولوله و شور نشورکف‌زنان پرده‌نشینان حریم ملکوتدف‌زنان حور […]

ادامه ...

سخن به وصفش، چون گل که بردمد ز چمنشکفته گردد هر دم به باغ خاطر منسخن گرفتم تابنده گوهری‌ست ثمین [۵۴]کجا [۵۵] نداند آن را کسی نهاد ثمنسخن گرفتم دری‌ست […]

ادامه ...

بـه کام مجتبی زهر جفا شد برایش نوحه گر خیر الـنساء شد دوبـاره ماتم دیگر بپا شد زمین و آسمان ماتم سـرا شد به کامـش چون شد زهر هلاهل فتادش […]

ادامه ...

نیست کس غیر از خدا آگاه از سوز نهانمخون دل هایی که خوردم ریخت بیرون از دهانم زهر نانوشیده قلبم بود مثل لاله پرپربس که آمد بر جگر از دوستان […]

ادامه ...

اگر این لحظه ها ناگه ز شورت انگبین میشدتمام روزها سرشار از خلد برین میشد به پایان میرسید اندوه این گلهای پژمردهبهاری دست میافشاند، زاد العارفین میشد پر از عطر […]

ادامه ...

ای سبط رسول و پور حیدردوم ولی خدای اکبرای زینت عرش کبریاییبر تارک کاینات زیوریک قطره ز جود توست دریایک رشته ز فیض توست کوثرزان رو به حسن شدی مسمیکاخلاق […]

ادامه ...

جهان را جوان ساخت دیگر شکوفهجوانانه زد سال بر سر شکوفهبه سان زمرد که در پنبه پیچینهان گشت صحن چمن در شکوفهچو جوزق که از پنبه لبریز باشدفضای فلک شد […]

ادامه ...

مظهر حسن خداوند، سراپاست حسنحسن را آینه در صورت و معناست، حسندومین رهبر اسلام، پس از ختم رسلبعد مولا همه را سید و مولاست حسنمظهر صلح و صفا، دشمن سازش […]

ادامه ...

چشم انتظار صوت تو محراب مجتبیمحتاج سفره ات من بی تاب مجتبی ای چلچراغ قبر تو مهتاب مجتبیجان می دهم به پای تو ارباب مجتبی هستم غلام و نوکر و […]

ادامه ...