آرشیو از دیدگاه شعرا

با هر نفس و هر دم، می سوزم و می سازمهر ثانیه و هر دم، می سوزم و می سازم از سوختنم هرچند روشن شده راه امامن آب شدم کم […]

ادامه ...

به جای اشک فشانند خون دو دیده‌ی منیکی برای حسین و یکی برای حسنیکی ز سوده‌ی الماس، پاره پاره جگریکی ز خنجر خونخوار، چاک چاک بدنز سوز زهر یکی عارضش […]

ادامه ...

یارب این سرو خرامان ز کدامین چمن استکه سر افکنده به پیش قد او نارون استیارب این شمع دل‌افروز ز کاشانه‌ی کیستکه فروغ رخ او جلوه‌ی هر انجمن استیارب این […]

ادامه ...

جهان را جوان ساخت دیگر شکوفهجوانانه زد سال بر سر شکوفهبه سان زمرد که در پنبه پیچینهان گشت صحن چمن در شکوفهچو جوزق که از پنبه لبریز باشدفضای فلک شد […]

ادامه ...

امام من آن، که کل هستی، سزد که گردد، فدای نامشفرشته سائل به درگه او، که بهره گیرد ز خوان عامشامام من آن، که سر نپیچد، فلک ز امرش، ملک […]

ادامه ...

خون دلـی که خوردم، از گلویم ۲امشب غم دلم را، با مادرم بگویم ۲ شد موسم جدایی، حسین من کجاییحـسن حسن حسن جـان ۲ می ریزد از دهانم، خونابۀ دل […]

ادامه ...

حسن حسن در ازل شد آینهی غیبهمچو علی مظهر تجلی بیچونآن که ازل تا ابد ندیده چو حسنشدیدهی خورشید و مه به طارم گردونگر نبد آن گوهر یگانهی خلقتبه جز […]

ادامه ...

شگفت نبود اندر ثنای خلق حسنکه شعر من همه زیبا شود به وجه حسننثار گفته‌ی من چرخ، عقد پروین ساختچو دید شعر من اندر ثنای خلق حسنولایت حسن ای دل […]

ادامه ...

امام حسن (ع) در آینه ادب و هنر – متولد شدی و… متولد شدی و خاک، گویی دوباره آفریده شد! سرزندگی از سر و روی زمین می بارید و طراوت […]

ادامه ...