صبح روز نوزدهم ماه مبارک رمضان سال چهلم هجری که «ابن ملجم مرادی» حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) را شهید کرد. چشمِ امید مردم به سوی آن نور پاک و آن […]

ادامه ...

امام مجتبی (ع) پیشرو بلاغت و سخنوری و کانون سخنان فصیح و روشن و شیرین است. بیانات او دل افروز، و حتی درس آموز برای دیگران بود. و عمر میگفت […]

ادامه ...

عمرو بن العاص به حکم فطرت و اقتضای جبلت از حضرت حسن (ع) عداوتی عظیم در دل داشت و همچنان مخاصمت او را موجب قربت معاویه می پنداشت و هر […]

ادامه ...

ابنابینجیح میگوید: «در مکهی معظمه و مدینهی منوره یک هفته عزای عمومی بود و همهی مردم اعم از زنان، مردان و فرزندان خردسال، در فقدان آن حضرت اشگ میریختند.» [۴۹۹].برگرفته […]

ادامه ...

موسی الجون برادر محمد نفس زکیه و ابراهیم قتیل باخمری است و فرزندان او را ریاست و عدت بود دوازده تن فرزندان آورد نه تن دختران از آن جمله هشت […]

ادامه ...

حد خوردن ولید بن عقبه ولید عقبه (برادر رضاعی عثمان بن عفان خلیفهی سوم) زمانی که والی کوفه بود شرب خمر نموده و اینمطلب برای عثمان و همهی مسلمانان ثابت […]

ادامه ...

آن بزرگوار از نظر دستگیری بیچارگان و درماندگان و تامین احتیاجات محرومان بسیار کوشا بود که روش آنحضرت در این جهت زبانزد عام خاص بود و وجود آن بزرگوار آرامبخش […]

ادامه ...

درباره‌ی اقدامات امام حسن (ع) برای نابود ساختن این توطئه پلید، در قبال علم و حدیث و نیز در هم شکستن این طوق تحمیلی، یک متن تاریخی می‌گوید: حسن بن […]

ادامه ...

خلفا نگذاشتند که مردم علی (ع) شناس و اهل بیت شناس گردند. ذکر حدیث را منع کردند زیرا که در عدم منعش شان و جلال اهل البیت آشکار میشد و […]

ادامه ...

اینک علی (ع) جوان است و چون ستارهای درخشان در شهر مدینه و مورد امید و آرزوهای مردم جدیدالاسلام در عرضه نبرد. فقیر است و بیچیز، ولی سرمایه اسلامش بالاترین […]

ادامه ...