آرشیو از دیدگاه شعرا

آسمان خنده کرد در باران، غزلش قطعه قطعه دریا شدآیه آیه نوشت قرآن را، وَ در آفاق محشری پا شد بعد از آن مدّتی که گمراهان، کارشان یک سره تمسخر […]

ادامه ...

چشمان تو غرق خون و لب ها پر آهآتش به دلت شراره می‌زد ناگاه هر قطره ی خون روی لب تو می‌گفت:«لا یوم کیومک أباعبدالله»

ادامه ...

هر که آشفته دل و سوخته جان همچو من استنکند میل چمن ور همه عالم چمن استهرگز از دل به تماشای گلستان نرودعالم اندر نظر غمزده بیت الحزن استنه هر […]

ادامه ...

جمله ها داشته حرفی نزدن یعنی صبرسفره داری وسط رنج و محن یعنی صبر اولین آیه قرآن شما حا یا صادترجمه گشته بدین شکل حسن یعنی صبر ننوشتند چه گفتی […]

ادامه ...

شمعی که بود مقتبس از نور بوالحسننام مبارک و رخ گلگون او حسنجانش به لب رسیده و تسبیح بر زبانزهرش به جان رسیده و تریاق در دهنزهر آب داده تیغ […]

ادامه ...

امام حسن (ع) در آینه ادب و هنر – متولد شدی و… متولد شدی و خاک، گویی دوباره آفریده شد! سرزندگی از سر و روی زمین می بارید و طراوت […]

ادامه ...

ماه صیام، ماه خداوند ذو العطاستماه وفور فیض و کرامات کبریاستماه صعود روح به اوج فضیلت استماه نزول مایده‌ی رحمت خداستماه قعود و ماه قیام و مه نمازماه سجود و […]

ادامه ...

محتاج سفره ات همه حتی کریم هاخوردند دانه از کرمت یا کریم ها هر صبح عطر کوی شما می وزد به مامستانه می وزد به دل ما نسیم ها مست […]

ادامه ...

امشب از جور فلک دلها پریشان می شودشهر یثرب سر به سر فریاد و افغان می شودمجتبی از کینه با زهر هلاهل شد شهیددیده‌ها در این مصیبت زار و گریان […]

ادامه ...

سبزپوش چمن باغ رسولحسن، آن سرو گلستان بتولجعده‌اش زهر چو در کام بریخترشته‌ی عمر وی از هم بگسیختنیمه شب جرعه‌ی آبی نوشیدز آتشین آب، دلش می جوشیدشعله‌ها، زهر به جانش […]

ادامه ...