آرشیو از دیدگاه شعرا

پس از ثنای جمیل مهیمن ذوالمنز ابتدای فطن تا به انتهای زمنبه پنج فرق بود افتخار و نازش منکه روز حشر بدان پنج تن رسانم تنمحمد است و علی، فاطمه […]

ادامه ...

لعنت به آنکه ضربه زده بین یک گذرلعنت به آنکه بر دل طفلی زده شرر ای شمع نیمه سوخته ی خانه ی علینذرت قبول خسته نباشی شکسته پر از چه […]

ادامه ...

اگر بناست که دستم شود گدای دریبه پیشگاه تو مولا، گدا شدن بهتر چقدر دست کریمت ندار، دارا کرد!!به آستانه ات آقا، “نداشتن” بهتر برای اینکه تو در جان او […]

ادامه ...

چه سفره ای ، چه کرم خانه ای ، چه مهمانیچه میزبانی و چه روزی ِ فراوانی چه ازدحام عجیبی یقینا آقا نیست……گدایی درِ این خانه کار آسانی دخیل دست […]

ادامه ...

امام من آن، که کل هستی، سزد که گردد، فدای نامشفرشته سائل به درگه او، که بهره گیرد ز خوان عامشامام من آن، که سر نپیچد، فلک ز امرش، ملک […]

ادامه ...

مرغ دلم به سمت بقیع پرکشیده استآری به سمت کوی کریمان پریده است از بخشش تمام جهان مستفیض شدبر شام مستحق مدینه سپیده است تفسیر جود و کرم بین چشم […]

ادامه ...

در رثای امام حسن (ع) اشعاری را به امام حسین (ع) نسبت میدهند که او سروده است به این شرح (البته فقط چند بیت آن)– اادهن راسی ام اطیب محاسنیآیا […]

ادامه ...

با هر نفس و هر دم، می سوزم و می سازمهر ثانیه و هر دم، می سوزم و می سازم از سوختنم هرچند روشن شده راه امامن آب شدم کم […]

ادامه ...

مـن اولـین فرزند دلبـند بتولم مـن نور چشم و میوه قلب رسولم سِبط نبی، نجل علی، حَـبل خدایم بـنیانگذار از نهضت کرب و بلایم فرزند حـیدر را سر سازش کجا […]

ادامه ...

بر خوان غم چو عالمیان را صلا زدنداول صلا به سلسله‌ی انبیا زدندنوبت به اولیا چو رسید آسمان تپیدزان ضربتی که بر سر شیر خدا زدندپس آتشی ز اخگر الماس […]

ادامه ...